Gedichten, Foto’s
Karen J
Ze schreef van kleinsaf teksten. De titel van één hiervan, "lichtpuntje in donkerland" zou al niet misstaan in Zachtere wereld. Ze volgde talenstudies en is sinds een goed decennium een vaste waarde onder de schrijvers van De Loods. In het schrijven is ze vrij. Ze is niet wat ze schrijft en toch zit er veel van zichzelf verwerkt in haar teksten.
"Lang leve het schrijfsel! De wereld is zo al groot en boos genoeg. In samenlevingen waar alles draait om status, geld en macht, lijkt het lieflijke ver weg. Toch is het net dat lieflijke dat ik wil bespelen.
Liefde, genegenheid, verbondenheid, vriendschap, respect, zijn allemaal waarden die een leven veel voller en zinvoller maken. In een zachtere wereld schrijf ik kwetsbaar en broos. Schrijf ik over alle dingen, die in de huidige wereld amper een plaats krijgen.
Zacht...
Onverwacht."
Leeg
Niemand weet hoe een leeg huis eruitziet. Het zijn kamers met meubelen zonder mensen. Het zijn stille taferelen. Enkel het hangklokje klingelt bij een open raam. De koekoek ontsnapt elk uur tijdelijk uit de klok en de wijzers gaan stelselmatig rondomrond.
De zetel staat statig en ontvangt niemand, want het huis is leeg. Een druppelende kraan doorbreekt de stilte.
De stilte is doods.
Ik schrijf erover in De Loods.
Leugen
Een leugentje om bestwil
maakt soms een groot verschil
in gerustheid in gemoed
Maar soms is bepaalde dingen vertellen niet goed
de waarheid verbloemen valt me wel eens zwaar
ben ik nu ineens een leugenaar?
Neen, dat is niet waar.
Soms is het gewoon de beste optie
en krijgt de waarheid een andere versie
om voor hoger kwaad te behoeden
zelfs al heeft iemand een vermoeden
toch geeft het mij een zekere angst
want: eerlijk duurt het langst
Vrijheid
Boven uitgestrekte Franse groene landschappen
vliegen met een parapente
Eindeloos de beschelpte oever volgen
van een Costaricaans strand
Kijken in de grenzeloze diepte
vanaf een New Yorkse toeristische spits
Er te voet niet geraken
maar wel met de fiets
