Blog, Gedichten, Schilderijen, Tekeningen
Veerle Roos
Ze volgde als kind al kunstacademie, schreef zodra ze kon schrijven gedichten, maar stopte daar mee eens ze volwassen werd. Een achttal jaar geleden pikte ze de draad weer op en sinds kort geeft ze als vrijwilliger schrijf- en schilder workshops in en rond Mechelen. Met het initiatief ZachtereWereld.com biedt ze een platform aan andere artiesten om met hun kunst naar buiten te treden.
"Enkele jaren geleden ging ik in therapie, en ontdekte dat dat moeilijker is dan het lijkt. Praten lukte niet/soms/een beetje... Verhalen genoeg, maar tranen teveel en woorden tekort. Tot ik opnieuw begon te schrijven en tekenen: gedichten, tekeningen en schilderijen stroomden uit mijn potloden en penselen en vormden de basis van waaruit ik opnieuw leerde praten en voelen.
Doorheen alle sh*t en trauma’s blijft de roze draad dezelfde: ik weiger om toe te geven aan de ‘dark side’. Ik zal zelf mijn cookies wel bakken; en thee zetten; en onder een dekentje kruipen...
Sindsdien heb ik gemerkt dat ik niet de enige ben die schrijven en creativiteit inzet om een herstelproces te ondersteunen."
Verlangen
Ik verlang naar een wereld,
waar volken gewoon mens mogen zijn,
waar kleurrijke vliegers opstijgen,
waar men lichten ontsteekt,
waar bullebakken zwijgen
en enkel zachtheid spreekt.
Wie ben jij?
Wat ik niet ben
Ik ben geen man
Ik ben geen LGBTQ+
Ik ben geen mens met een donkere huidskleur
Ik ben geen kind
Ik ben niet dood
Ik ben geen leraar
Ik ben geen leerling
Ik ben geen tovenaar
Ik ben geen wetenschapper
Ik ben geen gelovige
Ik ben niet kerngezond
Ik ben niet doodziek
Ik ben geen dokter
Ik ben geen advocaat
Ik ben geen bakker
Ik ben geen garagist
Ik ben geen buschauffeur
Ik ben geen politieagent
Ik ben geen betoger
Ik ben geen soldaat
Ik ben geen redder
Ik ben niet tegen
mannen, LGBTQ+, mensen met een donkere huidskleur, kinderen, leraars, leerlingen, tovenaars, wetenschappers, gelovigen, gezonden, zieken, dokters, advocaten, bakkers, garagisten, buschauffeurs, politieagenten, betogers, redders
Men ontdekt zichzelf door te kijken naar wat men niet is.
(Geïnspireerd door de quote van Paul Auster "We find ourselves only by looking to what we're not")
Onderweg
Al die tijd
Ik was niet
al die tijd
boos op jou
Ik probeerde jou
al die tijd
te vergeven en vergeten
Ik was
al die tijd
boos
op mij
Dat is gemakkelijk:
ik kreeg het
met de paplepel binnen
Ik slik al
sinds je weg ging
woorden in
die mij
vergiftigen, tot ik ze
als een balorige puber
uitspuw:
"Ik haat u!
Ik haat u!
Ik haat u!"
Terwijl fluistert
het bange kind
nog steeds:
"Zie mij graag!
Niet slaan!
Ik zal braaf zijn!"
Onderweg
Helen
Zeg mij, hoe te helen
van een wond
door duizend sneden
anders dan ze
stuk
te ontleden
en achteraf
weer aan elkaar
te smeden
Grenzeloos
Dit is wat ik doe
Ik zie graag
Oneindig
Onuitputtelijk
Neem maar alle ruimte
Ik heb niets nodig
Ik stel geen grenzen
Ik stel geen vragen
Ik stel geen eisen
Zie mij graag!
Poetry
Don’t read my lines and think you know me: you’re just drowning in the undertow of the same ocean on which white sandy beach I am currently taking my leave.
Onderweg
Spoorzoeken
Zoals twee sporen elkaar
altijd en overal aan de
horizon lijken te vinden
Zoals de wildste bloemen
langs de meest wezenloze
wegbermen lijken te staan
Zoals het loket onbemand
en het perron leeg
Zo wijk ik af van mijn pad
en kom terecht bij de "Lost & found"
Onderweg
Veilig
De warme zachtheid van mijn bed
herbergt een verraderlijke zwaarte
die alles naar zich toe trekt.
Het is er veilig.
Het is er alleen.
Alleen zijn is veilig.
Alleen zijn voelt eenzaam.
Veilig zijn voelt eenzaam, hoezeer
mijn geliefden ook de hand uitreiken
om mij weer de wereld in te brengen.
Schrijvend vind ik
mezelf
mijn geliefden
en de wereld
weer terug.
Wandeling
Adem in - Adem uit
Zuurstof in - Stikstof uit
Groen in - Grijs uit
Rust in - Spanning uit
Bos in - Wereld uit
Tired
Are you tired
hearing
about war?
I get it
I'm tired
of screaming it
into deaf ears
wondering
why I'm still talking
I'm tired
of screaming it
for all those
who lost their voice
their spark
and their will to live
naar het licht
Zoals…
Zoals het pad moeizaam
bergop klimt door
een deken van roodoranje
knisperingen op een bed van
zwarte zompige grond
en dan terugkijkt
Zoals het kille dal
het meer doet dampen
als een warm bad
en het bos huivert
Zoals het roze dekentje
de kou omzwachtelt
en het kind met
letterkoekjes
schaterlacht
zo
omhelst poëzie!
naar het licht
Snowflake
Heb de moed
een sneeuwvlok
te wezen!
Laat je maar zacht
onder dwarrelen
Schuil en nestel
in zachte hoop
tot het dooit
en dwaal dan
je hoofd uit
de lente in
